సర్దుకుపోవాలి

సర్దుకుపోవాలి

(ఈ కథ మే నెల 22 వ తారీఖు 2016 న అచ్చముగా తెలుగు అంతర్జాల పత్రికలో ప్రచురితమైంది)

ఉదయం హడావిడిగా కేరేజీలు సర్దిన వెంటనే,మా వారు ‘’నాకు ఎదురురా’’ అని పిలుస్తున్నారు,

ఆయనకు ఎదురువెళ్ళేలోగా మా అమ్మాయి స్కూల్ ఆటో అబ్బాయి హారన్ మోగిస్తున్నాడు రమ్మని. మా అమ్మాయికి టాటా చెప్పి ,మా వారికి ఎదురు వెళ్ళి,లోపలికి వచ్చాను.

పొద్దున్న నుండి ఒకటే హడావిడి,ఆ బడలిక తీర్చుకోవడానికి మావారు ప్రేమతో కొని ఇచ్చిన కాఫీ కప్ లో వేడివేడి కాఫీ కలుపుకొని ,అలా సిప్ చేసుకుంటూ మా అపార్ట్మెంటు కారిడార్లోకి వచ్చి ,చిన్నగా అటు ఇటు తిరుగుతుండగా... మా పక్కింట్లో ఉండే రోజా ,దిగులుగా ఉండడం గమనించాను.

రోజా నాకన్నా వయస్సు లో పెద్దది అయినా మేము మంచి స్నేహితులమయ్యాము. రోజా కి ఇద్దరు పిల్లలు,అబ్బాయి. అబ్బాయి బెంగుళూరులో సాఫ్ట్ వేరు కంపెనీలో ఉధ్యోగము చేస్తున్నాడు. అమ్మాయికి ఆరు నెలల క్రితమే వైభవముగా పెళ్లి చేసి పంపించారు. అల్లుడు ఢిల్లీ లో ఉధ్యోగము చేస్తున్నాడు.

ఏమయ్యింది రోజా అలా విచారముగా ఉన్నావు అని అడుగుతుండగానే , హాయి ఆంటీ అంటూ వాళ్ళ అమ్మాయి సొనల్ బయటకి వచ్చింది నా గొంతువిని. నేను ఆశ్చర్యపోయాను సోనల్ని చూసి ,’’హాయి సోనల్ ఎప్పుడు వచ్చావు’’,అని అడిగాను. వెంటనే రోజా ‘’ఎందుకు వచ్చావు అని అడుగు ‘’అని అన్నాది ఏడుస్తూ ……….,

ఆమాటకి సోనల్ విసురుగా లోనికి వెళ్లిపోయింది. నాకేమీ అర్దంకాలేదు. కొంచెం కంగారూ,ఆశ్చర్యము అనిపించింది.  రోజానీ ఓదారుస్తూ ,ఏమి జరిగింది అని.. మా ఇంటికి తీసుకొని వెళ్ళి ,మంచినీళ్ళు ఇచ్చి అడిగాను.

సోనల్ తన భర్తతో ఉండలేకపోతున్నానని చెప్పి వచ్చేసింది.. అని రోజా చెప్పగానే , నాకు షాక్ లాగా అనిపించినా ,’’ఏమి  ఎందుకంట’’ అని బయటకి గంభీరముగా ఉంటూ అడిగాను. 

’’అదే నేను అడిగితే సర్దుకుపోలేకపోతున్నానని తేలికగా తీసిపారేస్తున్నాది , నన్నేమి చేయమంటావు చెప్పు’’ అని నన్ను పట్టుకుని ఏడిచింది. సరే, నేను సోనల్ తో మాట్లాడతాను అని చెప్పి రోజాని పంపించానే కాని నా కళ్ల ముందు మా దూరపు బంధువు కదలాడుతున్నది .

ఇది జరిగి రెండేళ్ళు అవుతుంది. నాకు వరుసకి అత్త కూతురు,పేరు రాగిణి. అందముగా ఉంటుంది, మా అత్తకి గారాలపట్టి. ఆర్దికముగా పరవాలేదు.. ఉన్నంతలో గుట్టుగా సంసారము చేసుకుంటున్నారు. అందరిలాగానే రాగిణీకి యుక్తవయస్సు రాగానే ఉన్నవాళ్ళింటిలోనే ఇచ్చి వివాహము చేశారు.

రాగిణి పెళ్లి చేసుకుని అత్తవారింటికి వెల్లిందే కాని అక్కడ సర్దుకుపోలేకపోయింది. తల్లి చేసిన గారాభము వలన ,అత్తింట్లో ఏది కోరినా వెంటనే దక్కకపోయేసరికి ,తనను నిర్లక్ష్యము చేస్తున్నారంటూ భర్త మీద అలిగేది. మొదట్లో భర్త పోనీలే పెళ్లి అయిన కొత్త కదా అని సరిపెట్టుకున్నాడు. కానీ రాగిణి ప్రవర్తన రోజు రోజుకీ భర్తకి వింతగా అనిపించసాగింది. తను కోరిన ప్రతీదీ  తీర్చాలంటూ  మొండికేసేది.  ప్రొద్దున్నే లేచేది కాదు. భర్త ఆఫీసుకి బయలుదేరుతుంటే లేచేది. అత్త కూడా కొత్త కోడలు కదా అని ఊరుకునేది. కొన్నిసార్లు తొందరగా లేవాలి అని నచ్చజెప్పేది. కాఫీ కలుపుకోవడము రాదు. అత్త కలిపి ఇస్తే మా అమ్మలాగా చెయ్యలేదంటూ విసుగుకునేది.

రాత్రి పూట అందరూ కలిసి భోజనము చేస్తుంటే ,అలా నచ్చక రాగిణి ఏదో ఒక గొడవ పెట్టుకునేది. మా అత్తకి ఫోన్ చేసి నేను ఇక్కడ ఉండలేకపోతున్నాను అని అనేది మాటిమాటికి. మా అత్తకి తను చేసిన గారాభము వలన కోరినవన్నీ వెంటనే ఇవ్వడము , సుకుమారముగా పెంచడము వలనే కూతురు ఈ రోజు ఇలా అంటున్నదని అర్దము కాలేదు. అలా అని కూతురికి సర్దుకుపోవాలని చెప్పనూలేదు. అల్లుడితో మాట్లాడింది. ఏవేవో చిన్నచిన్నవి వస్తుంటాయి కదా అత్తయ్యా ,మీరేమీ కంగారుపడకండి అని చెప్పేసాడే కానీ,తన మనస్సు ప్రశాంతముగా లేదు.

ఏపని చెయ్యమని చెప్పినా ‘’నేనెవరనుకున్నారు,మా తాత ఎవరో తెలుసా ,అతను ఎంత ధనవంతుడో తెలుసా మేము ఒకప్పుడు ఎలా బ్రతికేవాళ్ళమో తెలుసా ,నేను పని చెయ్యాలా " ఇలా మాట్లాడేది . 

భర్త ,అత్త రాగిణి ప్రవర్తనతో విసిగిపోయారు. ఒక రోజున రాగిణిని పుట్టింట్లో దించి, ‘’మీ అమ్మాయిని మీ ఇంట్లోనే ఉంచుకోండి’’ అని చెప్పి వెళ్లిపోయాడు. భర్త వదిలిన కొద్దిరోజులకే తెలిసింది రాగిణికీ తను గర్భవతినని. మా అత్త, మావయ్య ఎన్ని సంప్రదింపులు జరిపినా రాగిణిని తీసుకువెళ్ళటానికి ఆమె భర్త అంగీకరించలేదు. విడాకులు కోరాడు. ఇంత జరిగినా రాగిణిలో ఎటువంటి మార్పు రాలేదు. కోర్టు విడాకులు మంజూరు చేసింది.

రాగిణికి ఆడపిల్ల పుట్టింది. రాగిణి పుట్టింట్లో తన అన్న భార్య [వదిన]తో కూడా ఉండలేక,చిన్న గది అద్దెకు తీసుకుని తను చిన్న పాప తో వంటరిగా ఉంటుంది. రాగిణి భర్త కోర్టులో కేసు వేశాడు, తన బిడ్డను ,తనకు ఇప్పించమని. తన జీవితాన్నే సరిగ్గా చూసుకోలేని రాగిణి ,తన బిడ్డని సరిగ్గా ఎలా పెంచుతుందని. ప్రస్తుతము ఆకోర్టు కేసులు ,వాయుదాలు జరుగుతున్నాయి. కూతురిని నేను అల్లరుముద్దుగా,ఏ కష్టము రాకుండా పెంచుతున్నానని ,అనుకున్నానే కానీ, జీవితములో నలుగురితో ఎలా కలిసి మెలసి ఉండాలి... ఎలా సర్దుకుపోవాలి,ఇలాంటి జీవిత సత్యాలను చెప్పడము మరిచాను అని... ఈమధ్య మా అత్త ,మా అమ్మానాన్నల దగ్గరకి వచ్చి ఏడ్చుకుంటూ చెప్పిందంట.. అమ్మ చెప్పింది సంక్రాంతికి నేను వెళ్ళినపుడు .

ఫోన్ ఎంతసేపటినుండి మ్రోగుతుందో తెలియదు. ఆలోచనలనుండి ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడి ఫోన్ ఎత్తాను. మావారు టిఫిన్ బాగుందని చెప్పడానికి చేశారు . 

మా అత్తకూతిరిలా అవకూడదు సొనల్ జీవితము. రోజాతో ,సోనల్ తో ఎలా అయినా మాట్లాడాలి. సొనల్ కి నా దగ్గర చనువే కాబట్టి తనతో కూడా ప్రవర్తన మార్చుకోమని,యోగ్యుడైన భర్త ,ప్రేమించే అత్తామామలు చక్కటి సంసారము .....వీటిని మూర్కత్వముతో మిడిసిపాటుతో దూరము చేసుకోవద్దని జీవితము అన్నాక ‘’సర్దుకుపోవాలి’’అని చెప్పాలి.. అనుకుంటూ నా దినచర్యలో మునిగిపోయాను .